Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 02, 2005

ΧΑΡΑ

Τρελο δερμα
στην αγκαλια μου νοτισμενο απο εκσταση
μαγεμενο αγριμι
αστρου σκια πως αιωρειται νομιζει
σε νεον αναμεσσα
Φιλικο αρωμα, μεθυσμενος της σαρκας του
σεληνη αυγουστιατικη
χαμογελο,στ'ανησυχα χερια μου
με ριγη να φιλησει κοιταει την ασφαλτο
κι αηχο γελιο
Ωσπου ευκολο προσωπο ξαναγυρναει στα ματια μου
φλογισμενου ηλιου που σβηνει ανταυγεια
τραγουδαει βουτωντας στο βλεμμα μου
μισανοιχτα γλυφει τα χειλη
και απ'απογνωση πνιγεται
Ως να με καθυσηχασουν τα δακρυα

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]

<< Αρχική σελίδα