ΚΑΙ ΗΜΟΥΝ

Ήμουν τα μάτια που σε έχασαν
από ανώφελη σφαίρα
Ήμουν τα χέρια που σύραν λοστό
Ήμουν τα πόδια που τρέχαν τυφλά
της απόγνωσης πόδια
Κι έπειτα , ανέκφραστος ήμουν, κενός

Ήμουν τα λόγια του θανάτου τα μαύρα
και των διαταγών τ'ανεγκέφαλα αυτιά
Ημουν η ελευθερία ανίκανη
η αχρείαστη δύναμη
Και έπειτα ανέκφραστος ήμουν κενός

Ήμουν η αθωότητα στης λεπίδας τη λάμψη
το ανύποπτο αίμα που το δρόμο του έχασε
Ήμουν η σοδομίσμενη συνέχεια
της κατάπληξης τ'άφρενο κτήνος λυτό
έπειτα ανέκφραστος ήμουν κενός

Ήμουν η αγάπη η απέναντι
που δεν ζυγονώταν στη κρύα του έρωτα κλίνη
το αχόρταγο πάθος
η ελπίδα στα στενά της ανάγκης
΄Ισως κάποτε ήμουν νεκρός